Ποιά είναι η μεγαλύτερη εν ζωή ηθοποιός αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα; Η Στέλλα Γκρέκα κατάφερε εκτός από δόξα να κερδίσει και μακροημέρευση και να γίνει η μεγαλύτερη εν ζωή ηθοποιός της Ελλάδας. Γεννήθηκε 1 Απριλίου 1922 και έκλεισε αισίως τα 102 της.
Εμφανίστηκε περιστασιακά στον κινηματογράφο και στο θέατρο ως ηθοποιός αλλά ακολούθησε μία μεγάλη διαδρομή στο τραγούδι.
Η Γκρέκα γεννήθηκε στην Αθήνα το 1922, ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας. Ο πατέρας της ήταν σκηνογράφος και είχε φιλικές σχέσεις με σημαντικούς ανθρώπους του χώρου, όπως ο Παντελής Χορν.
Στέλλα Γκρέκα: Το τραγούδι που δεν ερμήνευσε και το «όχι» στη μεγαλύτερη αμερικανική εταιρία
Εμφανίστηκε νεαρή στη μουσική σκηνή της πρωτεύουσας και από την ηλικία ήδη των 8 ετών ο αθηναϊκός τύπος είχε αναφερθεί σε αυτήν. Το 1942 παντρεύτηκε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος τη βάφτισε καλλιτεχνικά Στέλλα Γκρέκα, επειδή η ίδια δεν ήθελε να τραγουδά ως Στέλλα Λάσκου. Ηχογράφησε μια σειρά από επιτυχίες γνωστών δημιουργών όπως τα "Πάμε στο άγνωστο", "Χθες το βράδυ", "Γύρισε", "Τί κι αν χαθείς", "Το τραγούδι της Μαρίνας". Αρνήθηκε να δισκογραφήσει, πάντως, το "Δυο πράσινα μάτια" του 1945, καθώς βρήκε σαχλούς τους στίχους του Κώστα Κιούση (κάτι για το οποίο πολύ μετάνιωσε αργότερα) και το "Λίγες καρδιές αγαπούνε" το 1946, το οποίο ο δημιουργός του Μιχάλης Σουγιούλ πρότεινε στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα, και του χάρισε την πρώτη του επιτυχία. Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε, ουσιαστικά, στη διετία 1946-1947. Την ίδια περίοδο τραγουδούσε και στο ραδιόφωνο, με τη συνοδεία του συνθέτη Κώστα Γιαννίδη, σαγηνεύοντας όπως λέγεται με τη φωνή της τον βασιλιά Παύλο.
Ο Λάσκος την έπεισε να παίξει στην ταινία του Ραγισμένες καρδιές (1945). Αρχικά, η Γκρέκα επρόκειτο να πρωταγωνιστήσει στα Χειροκροτήματα του Γ. Τζαβέλλα, πλάι στον Αττίκ και τον Δημήτρη Χορν, αλλά ο σύζυγός της την απέτρεψε, ώστε να συμμετάσχει στο δικό του φιλμ. Κατόπιν, έπαιξε στην ταινία Πρόσωπα λησμονημένα (1946) του Τζαβέλλα, στο πλευρό των Αιμίλιου Βεάκη, Γιώργου Παππά και Λάμπρου Κωνσταντάρα. Ο σκηνοθέτης, που εμφανιζόταν σε μια σκηνή του έργου ως οδηγός αυτοκινήτου, αποκήρυξε το δημιούργημα του ως τη μεγαλύτερη του αποτυχία.[4] Συνέχισε την κινηματογραφική της καριέρα με μια μόνο ακόμη ταινία, τη Μαρίνα, όπου ανέλαβε πάλι τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία, σε σενάριο των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία του πρώτου, ήταν μια παραγωγή του κουμπάρου της Φιλοποίμενα Φίνου και προβλήθηκε τον Μάρτιο του 1947. Η Γκρέκα είχε στο πλάι της τον Δημήτρη Μυράτ και τον Λάμπρο Κωνσταντάρα. Ήταν ένα απλό ρομάντζο, που έγινε μεγάλη επιτυχία, λόγω της σκηνοθεσίας του Σακελλάριου και των τραγουδιών που ερμήνευε η Γκρέκα.
Φυγή στην Αμερική
Η Γκρέκα, που είχε χωρίσει με τον Λάσκο, το φθινόπωρο του 1947 μετέβη στις ΗΠΑ, μένοντας με τον αδελφό της Άγγελο, στη Νέα Υόρκη. Το 1950 παντρεύτηκε τον Ελληνοαμερικανό Τζον Αυγερινό, ο οποίος ασχολείτο με τον εφοπλισμό. Αφιερώθηκε στην οικογένεια και άφησε πίσω το ζήτημα της καριέρας της, γι΄ αυτό και η ενασχόλησή της με το τραγούδι στην Αμερική ήταν περιορισμένη.
Η ομάδα του facebook 80s Νοσταλγία δημοσίευσε φωτογραφία της: Στη λεζάντα γράφει: Σήμερα στα 103 σχεδόν η Στέλλα Γκρέκα είναι η γηραιότερη Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια!!! Υπήρξε για ένα μικρό διάστημα η αγαπημένη τραγουδίστρια των Αστικών κέντρων και η απόλυτη ερμηνεύτρια των ελαφρών τραγουδιών. Εκτός των ιστορικών της ερμηνειών και εμφανίσεων, λέγεται πως έδωσε και το πρώτο φιλί του ελληνικού κινηματογράφου.
